باران من ، روزی باریدی بر تن خسته من ، قلب من شد عاشق تو!
همیشه چشم به راهت مینشینم ، این شده کار هر روز من که حتی قبل از آمدنت در زیر باران بی قراری خیس میشوم
هوای چشمهایم ، هوای آمدنت است ، از عشق تو دیوانه شدن ، یک حادثه بی تکرار است
تو همان بارانی، زیرا مثل باران پاک و زلالی ، مثل لحظه آمدنش پر از شور و التهابی
قلبم…. قلبم …. قلبم… تند تند، تند تند ، میتپد به عشق آمدنت
چشمهایم چشمهایم از شوق آمدنت … تنها خیره شده است به آن سو!
آن سوی سرزمین ها ، نمیدانم کجاست ، دور نیست ، لحظه آمدنت نزدیک است
ذهن من به لحظه در آغوش کشیدنت درگیر است ، تنهایی دیگر به سراغ من نیا که خیلی دیر است،
ببین حال مرا ای تنهایی ، نگو به من که بی وفایی ، به خدا تا او را دیدم دلم لرزید!
لرزید دلم ، خیس شد تنم، باز کردم چشمهایم را ، دیدم خواب تو را!
دیدم همان رویا را در خواب ، گرفتم دستهایت را ، با تمام وجود حس کردم عشقت را!
قطره قطره قطره میریخت بر روی زمین …. قطره قطره قطره میریخت بر روی گونه هایم
این قطره های باران بود یا اشکهایم
خدایا چرا اینقدر گرم است دستهایم
خدیا چرا میلرزد پاهایم
خدایا چرا نمیشوند حرفهایم….
آه ، عاشقیست ، نمیتوانم باور کنم که وجودم نیز دیگر مال خودم نیست ،با وجودی دیگر درگیر است ، قلبم دیگر مال خودم نیست جای دیگری اسیر است
این باران است که می بارد بر روی من ، این من هستم که در زیر قطره هایش در آغوشی گرم ایستاده ام ، دیگر صدایم نمی لرزد برای یک فریاد ! برای اینکه دنیا بشنود ، برای اینکه قلبها بلرزد، برای اینکه بگویم عاشقم ، هم عاشق تو ، هم عاشق بارانی که مرا عاشق تو کرد

به همه کسم و هم نفسم

تو معنای تمام واژه های منی برای عاشقانه هایم به دنبال واژه می گردم...

 تو بازهم در من ظهور می كنی...تو باز هم مرا به دنیای خود میبری....

تو باز هم مثل همیشه به اوج می بریَ...به ناكجا....

لبخند كه می زنی پرنده ی دلم بال بال می زند... با این دل پر بریده

چه كنم؟...

می خواهم از آنجایی بگویم كه وجودم در وجودت حل شد....

من عاشق تر شدم و عاشقانه ای آبستن...در نا كجای ذهنم تو اردو زدی....

دلم كه دیگر ملك خصوصی توست....و من نوشتم

از بودن تو ...تویی كه ...

از تو برای تو و برای دلتنگی های همیشگیم می نویسم...

 می و تو ...تو كه حجم بودنت به اندازه ی تمام هستی من است....

بگذارید همه بدانند ....بگذارید بدانند.......می خواهم فریاد كنم ....

باشد این بار هم نه....اما می گویم كه من تو را بهترین میدانم

تو را...می خواهم  

اینقدر تورو دوست دارم که هیچ کسی کسی رو اینجوری دوست نداشت

اینقدر برات میمیرم قد یه دنیا خوبی قد هزار تا ستاره

بی تو دلم می گیره وقتی تنها میشم کارم انتظاره

انقدر تورو دوست دارم که هیچ کسی کسی رو اینجوری دوست نداشت

من در حصار دلتنگی هایم...

در جستجوی تو هستم!!!

خاطره هایی بی رنگ را میبینم...

چه خیال بی  جانی...

و دلتنگی من بیش  از آن است..

که به امید واهی لبخند تو خشنود شوم...!.

اما هنوز در این حصار غم زده...

زندانی  احساست  هستم..

نمی دانم حکایت غربیست...

گاهی  دلم برای دلتنگی نیز...

تنگ می شود...

این ثانیه ها چه بی رحمانه می گذرند!...

بی خبر از اینکه  رد پایی در پسشان جا مانده..

همچنان که از مرگ نمی شود فرار کرد..

انگار برای دلتنگی هم راه گریزی  نیست..

انگار دیگر دست  خودم نیست...

انقدر دلم برایت تنگ شده...

که  به اندازه  باران صدایت می کنم..

کاش می توانستم فریاد بزنم...

من در حصار دلتنگی  هایم جا مانده ام...

سیب دلم   ...  لک زده است

برای عطر دستانت !

رفت وطاقت عشق من آوار شد

 رفت وعشق دلم بر دار شد

 رفت و گویی طاقتم را باد برد

 یوسف امید من در چاه مرد

 این هم از یک عمر مستی کردنم

سالها شبنم پرستی کردنم

 ای دل شوریده مستی میکنی

 باز هم شبنم  پرستی میکنی

 ای دلم زهر جدایی را بخور 

چوب عمری باوفایی را بخور

 ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت

 خنده ای بر خاطراتت کرد و رفت

 من که گفتم این بهار افسردنیست 

من که گفتم این پرستو رفتیست 

آه عجب کاری به دست داد دل 

هم شکست و هم شکستم داد دل!